گزارش صعود «قله دراک»

جغرافیای شیراز :

_{نقشه ی ماهواره ای شهر شیراز}

شیراز از بزرگترین شهرهای ایران است که در جنوب غربی این کشور واقع شده و مرکزیت استان فارس را تشکیل میدهد.

این شهر در حد فاصل عرض های جغرافیایی 29 درجه و 30 دقیقه تا 29 درجه و 46 دقیقه شمالی و طول های جغرافیایی 52 درجه و 26 دقیقه تا 52 درجه و 38 دقیقه شرقی واقع شده است.

ارتفاع شیراز در مناطق مختلف مسکونی از 1480 تا 1670 متر متغیر است.

شیراز از اطراف بوسیله ی کوه های متعددی که همه جزیی از رشته کوه های زاگرس میباشند محاصره شده که مهمترین آنها را بمو و باباکوهی در شمال و شمال شرق، دراک و کوه سرخ در شمال غربی و سبزپوشان در غرب تا جنوب تشکیل میدهند.( این جهات نسبت به مرکز شهر میباشد. به عنوان مثال دراک که در شمال غرب شهر ذکر شده به نسبت شهرک گلستان که جزیی از شیراز است در جنوب واقع شده است. برای مشاهده ی بهتر این جهات میتوانید از گوگل ارث استفاده کنید.) شیراز از جنوب شرق به دریاچه ی مهارلو منتهی می شود.

کوه های این ناحیه جهتی شمال غربی-جنوب شرقی دارند که همگی از کوه های زاگرس به شمار میروند.

از شیراز رودخانه ای فصلی به نام رودخانه ی خشک میگذرد که پس از عبور از شیراز به دریاچه ی مهارلو در جنوب شرقی این شهر میریزد.

آب و هوا :

شیراز زمستانی نسبتا سرد و تابستانی گرم دارد و میانگین میزان بارش سالیانه در آن در حدود 330 میلیمتر است.
حداقل دما در سردترین روزهای سال در این شهر گاهی به منهای 10 درجه ی سانتیگراد و گرمترین آن در گرمترین روزهای سال به بیش از 43 درجه ی سانتیگراد میرسد.

پوشش گیاهی و جانوری:

بیشتر کوه های این منطقه از پوششی نسبتا مناسب از گیاهان برخوردارند که از انواع علوفه ها، بوته ها و درختان تشکیل میشوند.

بوته هایی چون انواع گون، جاشیر دام، آویشن و درختانی چون بنه، بادام کوهی و ارژن از جمله گیاهان این منطقه هستند.

از مهمترین جانوران این منطقه میتوان حیواناتی چون روباه و شغال، پرندگانی چون کبک و شاهین و خزندگانی چون گونه های مختلفی از مارمولک ها و مارها را نام برد.

پوشش گیاهی منطقه

دیگر اطلاعات :

شیراز در دوران زندیان پایتخت ایران بوده و بزرگان بسیاری از جمله حافظ و سعدی را در خود پرورانده و با داشتن آثار تاریخی بسیاری نظیر باغ ارم، باغ عفیف آباد، باغ نارنجستان، آرامگاه سعدی، آرامگاه حافظ، ارگ کریم خان، بازار وکیل، مسجد وکیل و ... میتواند میزبان بسیار خوبی برای هر گردشگری باشد.

مردم اصیل این شهر فارسی زبان بوده و با لهجه ی شیرازی تکلم میکنند و بسیاری مردم دیگر از نژادهای ترک، لر، عرب و ... در این شهر سکنی گزیده اند.

- مشخصات برنامه :

نوع برنامه : صعود قله

نام قله : دراک

ارتفاع قله : 2970 متر

طول مسیر : تقریبا 9 کیلومتر

سطح برنامه : کوهپیمایی متوسط

استـــــــان : فارس

شهرستان : شیراز

شهـــــــــر : شیراز

تاریخ برنامه : 1392.03.30

مدت زمان برنامه : یک روز

تعداد شرکت کنندگان: 1 نفر (احسان شیاری)

دسترسی به آب : حمل آب از شهر

وضعیت آنتن دهی همراه اول : در تمام مسیر بجز زیر دکل های پارازیت

وضعیت آنتن دهی ایرانســــل : در تمام مسیر بجز زیر دکل های پارازیت

پناهگاه ها : پناهگاه الغدیر شامل دو اتاق بدون آب و سرویس بهداشتی و پناهگاه امیری شامل دو اتاق و یک توالت با یک حلقه چاه آب که در بیشتر فصول آب دارد.

مسیر صعود به قله ی دراک : معالی آباد - میدان احسان - پاکوب دراک - دره کیالکی - پناهگاه الغدیر - جاده سپاه

وضعیت هوا در زمان اجرای برنامه : کاملا صاف و نسبتا گرم با وزش خفیف باد

پوشش گیاهی منطقه : نسبتا خوب و متشکل از انواع علوفه ها، بوته ها و درختان متنوع

شرح برنامه :

شروع کوهپیمایی :

بر اساس تصمیمی که از قبل بر اجرای این برنامه داشتم، صبح روز جمعه در ساعت 07:25 خود را به میدان احسان واقع در انتهای خیابان معالی آباد در شمال غرب شیراز رسانده و وارد خیابان بن بست مقابل (خیابان مجموعه ی فرهنگی ورزشی احسان - در جهت کوه) شده و پس از آماده شدن در کنار تاکسی تلفنی احسان که در انتهای این خیابان بن بست تقریبا 200 متری واقع شده است در ساعت 07:41 از پاکوبی که درست از پشت آژانس مذکور آغاز میشود مسیر را در پیش گرفتم.

این مسیر، مسیر اصلی صعود به دراک از شیراز است که تقریبا تمام کوهنوردان از این مسیر جهت صعود دراک استفاده میکنند.

دراک را میتوان طی یک برنامه ی سرعتی نیم روزه و یا عادی یک روزه صعود کرد.

در این برنامه من یک روز زمان داشتم ولی تصمیمم به صعود نسبتا سریع مسیرها بود. از این رو تصمیم گرفتم مسیرها را سریع بپیمایم و اضافی وقتم را در توقف های صبحانه و ناهار و قله صرف کنم.

برهمین اساس از همان ابتدا تصمیم را به کار بسته و با عبور از کمربندی و در پی آن باغ های انگور و انجیر موجود در دامنه ی کوه دراک طی 21 دقیقه خود را به ابتدای مسیر صعود که دره ای پر شیب است رسانده و پس از 3 دقیقه توقف جهت نوشیدن آب و استراحت در ساعت 08:05 کوهپیمایی اصلی خود را در مسیر پناهگاه الغدیر آغاز کردم.

باغ های پراکنده ی انگور و انجیر در دامنه ی دراک

مسیر در امتداد همان دره ی اصلی با پاکوبی واضح ادامه دارد ولی در دو نقطه، یکی در حدود 200 متر اول دره (مسیر درختکاری) و دیگری پس از حدود 15 دقیقه کوهپیمایی مسیرهایی فرعی در سمت راست وجود دارد که هیچکدام مسیر پناهگاه نبوده و احتمال اشتباه برای کسانی که اولین صعودشان به دراک است وجود دارد از اینرو در هر دو مورد میبایست مسیر سمت چپ را در پیش گرفت.

تابلوی ابتدای مسیر درختکاری (مسیر جدید صعود دراک)

دره ی منتهی به پناهگاه الغدیر

در شرایطی که حال جسمیم اصلا خوب نبود، دیدن دو نفر آقا، یکی در ابتدای مسیر و دیگری در زیر پناهگاه که برای محافظت از نور خورشید یک دست خود را بند کرده و از چتر بارانی استفاده میکردند و همچنین کوهنوردانی که اغلب آنها در طول مسیر مثل بوته های خشک خار کاملا بی اعتنا از کنار یکدیگر میگذشتند، حال روحیم را نیز خراب کرده بود تا بالاخره یک ساعت بعد در ساعت 09:05 به پناهگاه الغدیر رسیدم.

پناهگاه الغدیر

با دیدن یکی از دوستان از بچه های گروه کوهنوردی کوهیاران پارس شیراز که به اتفاق دوتن دیگر از دوستانشان آنجا بودند کمی حال دگرگونم بهتر شد.

20 دقیقه ای را با آنها گذرانده و پس از اینکه آنها به قصد بازگشت به سمت پایین خداحافظی کردند تا ساعت 10:27 را در پناهگاه به صرف صبحانه و همنشینی با دیگر کوهنوردان پرداختم.

در ساعت 10:27 مسیر قله را از پاکوبی که از جلو پناهگاه به سمت بالا ادامه می یابد در پیش گرفته و چند دقیقه بعد با قرار گرفتن در جاده ی شوسه ای که سپاه آنرا جهت برقراری ارتباط بین پادگان هایش بر فراز دراک برقرار کرده مسیر را در سمت راست و رو به قله ادامه داده و 45 دقیقه بعد در ساعت 11:12 به محلی رسیدم که بر روی تپه ی سمت راستم یک برج دیده بانی سفید و آبی و یک اتاق آجری متعلق به سازمان هواشناسی و در سمت چپ و کمی پایینر از من، باغی تقریبا 3ساله و پر درخت با چند اتاق وجود داشت که آخرین باری که من به دراک رفته بودم هیچکدام از اینها وجود نداشتند.

از اینجا میبایست با عبور از باغ مسیر را از پشت باغ ادامه داد.

جاده ی شوسه

باغ سمت چپ که ادامه ی مسیر درست از پشت باغ به سمت راست میباشد

برج دیده بانی و اتاق متعلق به سازمان هواشناسی

وارد باغ شده و ضمن سلام و احوالپرسی کوتاه با شخصی که آنجا نشسته بود، در پی تعارف ایشان ظرف آبم را از منبع آبی که آنجا قرار داشت پر کرده و مسیر را از پشت باغ به سمت قله ادامه دادم.

پشت باغ دره ای وجود دارد که در کف آن پناهگاهی به نام امیریه متشکل از 2 اتاق در کنار چاهی از آب که در بیشتر فصول سال آب دارد ساخته شده است.

پس از عبور از باغ تا حدود 200 متر میتوان پناهگاه را در کف دره ی سمت چپ مشاهده کرد.

پناهگاه امیریه و درختان نزدیک آن

این در حالی است که پس از گذر از باغ تا حدود 20 دقیقه مسیر بدون کاستن و یا افزودن ارتفاع، و پس از آن با یک تغییر جهت تقریبا 90 درجه ای به سمت چپ، مسیر باشیب ملایمی تا خط الراس و پس از آن تا قله ادامه می یابد.

مسیر را از پاکوب مذکور ادامه داده و 49 دقیقه پس از زمانی که به دوراهی قبل از باغ رسیده بودم، در حالی که هیچکس جز خدا را در آنجا احساس نمیکردم در ساعت 12:01 به قله رسیدم.

خدا را شکر کرده و ضمن گرفتن چند عکس به قله ی بعدی که سازمان هواشناسی با ساخت بنایی نامناسب نمای زیبای آنرا دگرگون کرده است رفته، چند عکس گرفته و به قله ی اصلی برگشتم.

بر روی قله ی اصلی بنایی یادبود از سنگ و سیمان ساخته شده که متاسفانه کوهنورد نماها سنگ آنرا شکسته بودند.

در کنار بنا بر روی سنگ صافی که در سایه ی بنا قرار داشت نشستم و پاهایم را که به خاطر گرمی هوا و سطح شنی مسیر و بدتر از همه پل استر زیاد جورابم به شدت میسوختند بیرون آورده و در عین آرامش زمان را تا 12:41 گذراندم.

بنای سنگی قله

سنگ یادبود شکسته شده

سنگ کنار بنا

بنای متعلق به سازمان هواشناسی روی قله ی فرعی

در ساعت 12:41 مسیر برگشت را از همان مسیر رفت در پیش گرفته و پس از 45 دقیقه در ساعت 13:26 به باغ رسیدم و ضمن سلام و احوالپرسی، اینبار با 4 نفری که آنجا بودند مجددا در پی تعارف این عزیزان ظرف آبم را پر کرده و پس از 2 دقیقه مسیر برگشت به سمت پناهگاه الغدیر را در پیش گرفتم و 40 دقیقه بعد در ساعت 14:08 به پناهگاه رسیدم.

هنوز 3 نفر از عزیزانی که صبح به اتفاق هم در پناهگاه چای صرف کرده بودیم آنجا بودند. ناهارم را صرف کرده و پس از نماز و استراحت طولانی در حالی که آن 3نفر که از اعضای گروه یاران مهر بودند 15 دقیقه ای زودتر مسیر برگشت را در پیش گرفته بودند نهایتا من هم درب پناهگاه را بسته و در ساعت 15:50 مسیر برگشت را در پیش گرفتم.

پس از 52 دقیقه در ساعت 16:42 به ابتدای دره رسیده 3 دقیقه استراحت کردم و در ادامه ی مسیر پس از 21 دقیقه در ساعت 17:06 به آژانس تاکسی تلفنی احسان رسیده و برنامه را پایان بخشیدم.

نکته 1 : در طول تابستون رو آب پناهگاه امیریه اصلا حساب نکنید.

نکته 2 : اگر میخواید نرمال برید زمانهای پیمایش مسیرها رو یک و نیم تا دو برابر در نظر بگیرید.

خلاصه ی زمانبندی ها :
07:25 : میدان احسان

07:41 : حرکت به سمت دره از پشت آژانس احسان

08:02 : ابتدای دره و 3 دقیقه استراحت

08:05 : آغاز کوهپیمایی از دره به سمت پناهگاه الغدیر

09:05 : پناهگاه الغدیر و َ01:22 صبحانه و استراحت

10:27 : حرکت از پناهگاه الغدیر به سمت قله

11:12 : رسیدن به باغ و جدا شدن از مسیر شوسه

12:01 : قله و 40 دقیقه توقف

12:41 : بازگشت از قله

13:26 : رسیدن به باغ و 2 دقیقه توقف