فارس - مرودشت - سیوند
انفرادی
27 اردیبهشت 1392
 
موقعیت جغرافیایی سیوند :
 
موقعیت جغرافیایی سیوند نسبت به مرودشت و سعات شهر
 
 
سیوند روستایی است از توابع شهرستان مرودشت در استان فارس که منطقه ی مسکونی-کشاورزی و کوه های حاشیه ی آن در حد فاصل عرض جغرافیایی 30 درجه و 2 دقیقه تا 30 درجه و 6 دقیقه شمالی و طول جغرافیایی 52 درجه و 51 دقیقه تا 52 درجه و 59 دقیقه شرقی قرار گرفته است و این در حالی است که قله ی واپر مرتفع ترین قله ی آن با ارتفاع 3128 متر که قابل دسترس از روستاهای کندازی و گُل مکان در شهرستان مرودشت و سیربانو در شهرستان اقلید نیز میباشد خارج از این محدوده و در عرض جفرافیایی 30 درجه و 18 دقیقه شمالی و طول جغرافیایی 52 درجه و 47 دقیقه شرقی قرار گرفته است.
 
نمایی از سیوند به همراه قسمتی از باغها و زمینهای کشاورزی آن از فراز قله ی سرکوه
 
 
گونه های جانوری و گیاهی کوه های سیوند :
 
در کوه های سیوند گونه های بسیار زیادی از پرندگان، از جمله کبک، بلبل، دال، زاغ و ... را میتوان ملاحظه کرد ولی در گونه های پستاندار عمده ترین حیوانات این کوه ها عبارتند از : گراز، خرگوش، روباه، خرس، کفتار، گرگ و پلنگ.
از گراز، خرگوش، روباه و کفتار در تمام طول سال کماکان خبرهایی به گوش میرسد ولی خرس ها به دلیل مهاجرت از کوه های سردتر بیشتر در فصل سرد (از اوایل پاییز تا اواخر زمستان) قابل روئیتند و اما گرگ و پلنگ که چندان انگشت شمارند که در مورد حضور آنها در فصلی خاص به راحتی نمی توان قضاوت کرد.
 
تقریبا تمام کوه های این منطقه پوشیده از درخت و گیاهان کوچکتر است که از عمده ترین این درختان میتوان به بادام کوهی(مجک)، ارژن، کیالک، بنه، کَهکُم و انواع گَوَن اشاره نمود.
 
 


دیگر اطلاعات :
 
ساکنین سیوند جمعیتی در حدود پنج هزار نفر را تشکیل میدهند که این جمعیت را میتوان چیزی در حدود یک پنجم و یا حتی کمتر از تمام جمعیت سیوندی ها برشمرد که مابقی بیشتر در شیراز و مرودشت سکنا گزیده اند.
 
زبان این مردم سیوندی است که بسیاری از زبان شناسان مطرح جهان ریشه ی آن را از زبان پهلوی ساسانی و حتی ماقبل آن میدانند.
 
سیوند به دلیل قرار گرفتن در گذرگاه اصلی مابین پاسارگاد و تخت جمشید دارای تعدادی اثر باستانی است و عمده ترین منبع تامین سنگ های تخت جمشید، کوه های سیوند میباشند.
 
رودخانه ی سیوند از کوه های اقلید سرچشمه میگیرد و پس از گذر از سیوند به رود کُر ریخته و پس از آن با تشکیل رود پُلوار به دریاچه ی بختگان میریزد.
 
سد سیوند نیز بر سر راه همین رودخانه قرار دارد که طی سالهای گذشته بسیار جنجالی شده بود که البته بیشتر این جنجال ها شایعه و یا حقیقت های اغراق آمیز بودند.
 
قسمتی از محل برش سنگ های ستونهای تخت جمشید از کوه های سیوند
 

مشخصات برنامه :

عنوان برنامه : صعود قله ی کل بادی
نوع برنامه : کوهپیمایی
سطح برنامه: متوسط
مدت زمان برنامه: یک روز
تاریخ اجرای برنامه : 1392.02.27
استان : فارس
شهرستان: مرودشت
شهر : مرودشت
روستا : سیوند
موقعیت جغرافیایی قله :
فاصله تا نزدیکترین آبادی :
مبدا حرکت : سیوند
وسیله ی رفت و برگشت : تاکسی سیوند- مرودشت
وضعیت هوا در زمان اجرای برنامه : کاملا صاف همراه با وزش شدید باد
پوشش گیاهی منطقه : درختان بنه، ارژن، بادام کوهی، کیالک و بوته های جاشیر دام، انواع گون، درمنه
پوشش جانوری منطقه :
وضعیت آنتن دهی همراه اول : در تمام طول مسیر
وضعیت آنتن دهی ایرانســـل : در تمام طول مسیر
نزدیکترین مراکز امدادی : اورژانس سیوند
موقعیت محلهای شب مانی : -----
جانپناه ها : -----
پناهگاه ها : -----
بهترین مسیرهای صعود : سیوند و چشمه ی سِم سِم
بهترین فصـل های صعود : پاییز و بهار
منابع دسترسی به آب : با وجود چشمه های پیازی و سِم سِم، ترجیحا حمل آب از منزل
وسایل شخصی مورد نیاز :
وسایل گـــروهی مورد نیاز : -----



شرح برنامه :
 
در حالی که بنابر برنامه ریزی قبلی قرار بود در این تاریخ با تعدادی از همنوردان صعود قله ی ریزبلند سپیدان و بازدید از دریاچه ی برم فیروز را که در مسیر صعود این قله قرار دارد، انجام دهیم به دلیل کنسل شدن این برنامه که علتش عدم حضور تعدادی از دوستان و اعلام سرعت بالای باد در این منطقه بود، صبح روز جمعه برابر با 1392.02.27 در حالی که از بلاتکلیفی آرام نداشتم، مختصر وسایلی برداشته و به وسیله ی تاکسی های خط سیوند که ایستگاهشان نبش خیابان مدرس(ژیان) مرودشت است از مرودشت به سیوند رفتم.
 
پس از حضور در منزل و صرف صبحانه و چای در حالی که از قبل برنامه ای برای کوهپیمایی در کوه های این منطقه نداشتم، باز نتوانستم آرام بگیرم و قصد رفتن به کوه کردم.
 
برای این منظور تصمیم به صعود قله ی کَل بادی را که در شرق سیوند قرار دارد گرفتم و با توجه به شناختی که نسبت به این منطقه داشتم لباس، کلاه و کفش مناسب پوشیده و مختصر وسایلی برداشتم و در ساعت 10:10 دقیقه برنامه را شروع کرده و از کوچه ی امام زمان(عج) که در اواسط سیوند قرار دارد خود را به کوهپایه رسانده و از آنجا کوهنوردی را شروع کردم.
 
وسایلم شامل دو عدد بطری 300سی سی آب - چراغ پیشانی - ناخنگیر - نخ و سوزن - دوربین، چاقو و برای ناهار هم حدود 100گرم کشمش بود، که بجز دوربین را که به تسمه ی کیف کمری آویز کرده بودم، مابقی را در همان کیف کمری که حجمی متوسط داشت قرار دادم.
 
هنگامی که به ابتدای مسیر رسیدم با نرده های آبی رنگی مواجه شدم که متعلق به اداره آبفا بود که محدوده ی آب انبار را مشخص می کرد. از کنار نرده ها درست در جهت شمال شرق (مقابل) قله ای پیداست که به سرکوه یا قلات شهرت دارد. مسیر را درست در همین جهت و به سمت قله مذکور ادامه دارم.
مسیر تا قله ی سرکوه شیب تندی دارد که با سرعت متوسط و حرکت پیوسته حدود یک ساعت به طول می انجامد.
 
مسیر صعود قله ی کل بادی از سیوند
 
لازم به ذکر است که این مسیر پاکوب کاملی نداشته و میبایست مسیر را در همان جهتی که ذکر شد تا قله ی سرکوه ادامه داد.
ساعت 11:20 دقیقه بود که به اولین قله یعنی قله ی سرکوه رسیدم از آنجا قله ی اصلی یعنی کَل بادی در 
جهت شرق خودنمایی می کند.
 
قله ی کَل بادی
 
قله ی سرکوه از جنوب تا شرق و از شرق تا شمال به وسیله ی دیواره هایی مسدود شده و تنها راه عبور از آن در همان جهت شرق(جهتی که کَل بادی پیداست)  در بین دیواره هاست که از روی قله با نگاه کردن به این جهت به راحتی میتوان مسیر را دید.
 
قله ی سرکوه از گردنه ی شمال شرقی
 
پس از 10 دقیقه استراحت و گرفتن چند عکس، از پشت قله(جهت شرق) که تنها مسیر عبور از این قله است تا روی گردنه ی پشتی پایین رفته و در ادامه در همین جهت، دهلیز سنگی آنسوی گردنه را در پیش گرفتم.
با گذر از این دهلیز کوتاه بر روی یالی قرار میگیریم که باید تا رسیدن به قله تمام مسیر را بر روی همین یال ادامه داد.
گردنه ی شمال شرقی قله ی سرکوه
 
در بیشتر مسیر پاکوب در سمت راست و نزدیک به بالای یال قرار دارد.
 
در حالی که مسیر را به سمت قله ادامه میدادم، سرعت باد که از صبح نسبتا شدید بود هر لحظه شدیدتر میشد تا اینکه به حدی رسید که تحملش واقعا دشوار بود.
متاسفانه در این برنامه من عینک هم نداشتم و به همین خاطر مجبور بودم بیشتر مسیر را با چشمان نیمه باز ادامه دهم.
پس از یک ساعت و نیم در ساعت 13:00 به قله رسیدم و در حالی که سرعت باد به اوج خود رسیده بود خود را بر روی سنگهای شیبدار جلوی قله با دستانی باز رها میکردم و از اینکه باد مرا به عقب میراند لذت میبردم و با فریادهای بلند خدا را شکر میکردم.
 
قله ی کَل بادی
 
پس از گذراندن یک ساعت بر روی قله که قسمتی از آن را در کنار یک سنگ که باد را مسدود میکرد صرف مکالمه با خواهرزاده ام و قسمتی را صرف عکاسی و قسمتی را هم صرف نگاه کردن به اطراف نمودم، درست از پشت قله(شمال شرق) مسیر بازگشت را به سوی پایین ادامه دادم.
 
این مسیر را باید درست در امتداد دره ای که از روی قله امتدادش تا پایین پیداست ادامه داد.
در اواسط مسیر به قسمتی صخره ای برمیخوریم که باز هم مسیر درست در وسط دره قرار دارد.
 
دره ی شمال شرقی کَل بادی(مسیر بازگشت من)
 
پس از گذر از این دره در سمت چپ غاری با عمق حدود 15 متر و ارتفاع 20 متر با دهانه ای که ابعادش کمتر از 10 متر است مواجه میشویم که میتواند در روزهای بارانی و ... پناهگاه مطمئنی باشد.
 
غار سمت چپ دره (از بالا) با قابلیت شب مانی
 
مسیر را همچنان از وسط آبریز دره ای که از قله شروع شده بود و تا پایین ادامه دارد، ادامه میدهیم تا پس از حدود یک ساعت و نیم پس از ترک قله در کف آبریز چشمه ای بهاره به نام چشمه ی پیازی وجود دارد.
این چشمه معمولا تا اواخر بهار آب دارد.
 
با توجه به اینکه ظرف آب را کمی بالاتر به امید نزدیک بودن به چشمه مصرف کرده بودم، کنار چشمه ایستادم و پس از صرف آب، ظرف را پر کرده و به پاکوب برگشتم کشمش را که به عنوان ناهار همراه داشتم خوردم و تا حوالی ساعت 16:00 به استراحت و عکاسی پرداختم. پس از آن متوجه وجود بنه های سبز و تازه شدم.
مقداری چیده و خوردم و مقداری هم در کیسه ای که همراه داشتم ریختم و با خود به پایین آوردم.
 
چشمه ی پیازی(آب این چشمه در پایین تر روان و زلال است)
 
ساعت 17:15 دقیقه بود که از کنار چشمه و آن درخت بنه حرکتم را به پایین ادامه دادم. از اینجا به بعد پاکوب در سمت چپ دره قرار دارد و هر چه پیشتر میروی فاصله ی آن از کف دره بیشتر میشود تا اینکه در 10دقیقه پایانی مسیر روی یالی قرار میگیرد که نرده های محافظ ضلع شرقی چشمه ی ابوالمهدی نیز روی همین یال واقع شده است که متاسفانه سالهاست همگی افتاده و هیچکس به فکر بازسازیشان نیست.
 
 
ساعت 18 بود که به پایین کوه رسیدم.
در اینجا چشمه ای وجود دارد که آب آنرا با یک لوله ی حدوا 2اینچی به چند متر پایینتر و داخل حوضچه ای کوچک هدایت کرده اند.
آب این چشمه از گواراترین آبهای چشمه های این منطقه است و هر چند این چشمه آب چندانی ندارد ولی در تمام طول سال جوشان است.
نام این چشمه «سِم سِم» است.
 
پس از کمی استراحت و صرف و برداشت آب از این چشمه، جاده خاکی زیر چشمه را که حدود یک کیلومتر است در پیش گرفته و خود را به جاده ی سعادت شهر-سیوند رسانیده و پس از چند دقیقه با یک پراید به سیوند بازگشتم و برنامه را در ساعت 18:30 به پایان رسانیدم.
 
 
 
چشم اندازها :
 
مطمئن نیستم ولی فکر میکنم از گونه های خاص گون باشه
 
 
دیواره های مشرف به دره ی آهنگری
 
 
اینم به گمونم از انواع بابونه باشه
 
 
لاک پشت کوهی در کمین شکار
 
 
درختان صاعقه زده
 
 
نمایی از شاخه های درختی صاعقه زده
 
 
جلوه های زیبای بهار
 
 
سنگ چین قله ی کَل بادی
 
 
نمایی از طبیعت سرسبز کوه های سیوند-دشت پیازی
 
 
پوشش علوفه ای دشت پیازی
 
 
درختان زیبای بنه در میان انبوهی از کیاهان سرسبز
 
 
این درخت تو دره ی چشمه ست که کمی بالاتر از چشمه قرار گرفته و نشونه ی خوبی واسه چشمه ست
 
 
خوشه های تازه ی بنه


در پایان سپاس خداوند متعال را به خاطر الطاف بی پایانش و
تشکر از شما دوست عزیز به خاطر صرف وقت عزیزتون